Vegan yaşam..

Bir ay önceydi.. Oğullarımdan biri okul için küçük bir tez, bir sunum hazırlayacaktı.. Konuyu kendisinin seçme hakkı vardı.. Birgün geldi, konuyu seçtim dedi.. Neymiş, dedim.. "Vegan life" dedi.. 3 hafta vegan yaşayacakmış, bedenindeki değişikliği takip edip, neler hissettiğini yazıp sunacakmış.. Oldu, dedim seçe seçe bunu mu seçtin? Hayır, bu olmaz başka bir konu bul diye itiraz ettim. Henüz 18 yaşına girmene 1,5 ay var, beslenmemden hala ben sorumluyum, kabul etmiyorum diye karşı çıktım.. Yaşayarak öğrenmek istiyorum, dedi. Ne yani dedim, bir katili yazmaya kalksan nasıl olduğunu anlamak için katil mi olacaktın diye saçma sapan bir şeyler geveledim.. Dedi, anne neden karşı çıkıyorsun, sen vegan yaşamayacaksın, ben yaşayacağım, sadece 3 hafta, ayrıca bu sağlıklıda bir şey, bedeni arındırma adına diyerek gerekçelerini sundu bana.. Sonra düşündüm, neden karşı çıkıyorum ki? Asıl nedenim farklıydı.. Evin diğer bireyleri eti çok sever.. Buda benim yemek konusunda zorlanacağım anlamına geliyordu.. Denize ayrı, bize ayrı yemekler yapacaktım.. Benim karşı çıktığım şey işin bu tarafıydı.. Baktım kararlı bu konuda, sonra destekledim.. Tamam dedim.. Ve başladı vegan yaşamaya bir Pazartesi günü. Ee sabah okula gitmeden kahvaltıda ne yapacağımı şaştım.. Hiç bir hayvansal gıda alamaz.. Süt yok, yumurta yok, peynir yok, ( zaten peyniri oldu bitti yemezler) nutella yok, bal yok. Salam, jambon zaten yok.. Kornflaks sütsüz nasıl olacak? Haydeee!! Daha ilk gün başladı benim zorluğum. Baktım Elisabeth bir ara bana elma reçeli vermişti.. Onu açtım. Nasıl güzel bir şeymiş.. Bunu çok sevdi. Hemen Elisabeth'e teşekkürlerini yazarken, hayatında yediği en güzel reçel, sabah kalkmak artık güzel bir nedeninin olduğunu yazmayı ihmal etmedi.. Elisabeth çok mutlu oldu buna.. Bir Perşembe buluşmamızda  4 kavanoz daha yaptık birlikte elma reçeli.. Öğlen artık dişarda ne bulduysa onu yedi.. Akşam yine ben alış veriş yaparken her aldığım ürünün katkı maddelerini okuyarak geçirdim marketlerde.. Sebze çorbaları, mercimek, fasulye, sebze köfteleri, pilav, yumurtasız makarnalar ay ne çektim.. Çocuğum olmasa çekilecek dert değildi, gerçekten.. Sonra alıştım.. Fındık, ceviz, badem, meyva salatası, salata, tofu denilen fıstık ezmesi vs. Derken sonlara doğru alışmıştım artık bende.. Geçen hafta cuma bitti.. Derin bir ohhh çektim:) 

Eee ne öğrendik biz şimdi bundan.. O üç hafta içinde bedenindeki değişiklikleri not almış.. Bende gözlemliyordum.. Yüzünün renginin solduğunu gördüm mesela..  Haftasonu sordum, sonuç nedir? Ne hissediyorsun? Bedeninde ne gibi değişiklikler var?

Dedi, biz bunu iki arkadaş birlikte yapmaya karar verdik, merak ediyordum ikimizin bedenindede aynı değişiklikler olacak mı? Ama o beni sattı, o yapmadı, "sen yapıyorsun ya, onu yazarız", demiş. Haklı olarak kandırıldığını düşünüyor.. Ama aslında öyle olmadığını anlattım ona.. Bak dedim, sen iradeli olduğunu öğrendin, karar verince yapabileceğini öğrendin, arkadaşını öğrendin, kendine saygıyı duymayıda öğreneceksin.. O seni değil, kendini kandırdı.. Evet dedi. Ama doğruluğunu daha sonra anlayacak..  Sen boşver onu, bu vegan yaşam nasıl bir şey, ne gibi değişiklik oldu, sen ondan bahset dedim.. 
"Ilk hafta zorlanmadım. Normaldi herşey, ikinci hafta öğlen ne yiyeceğimi bilemedim, çok fazla seçenek yok, üçüncü hafta baya zorlandım, hele o arkadaşın karşımda stek yemesi moralimi bozmuştu, bunun dışında, ikinci haftadan sonra sabah kalkarken başım dönmeye başladı, nabzım 50 lere düştü, 3 kilo verdim, ama bedenimde bir hafiflik hissediyorum" dedi.. Et yemeyi özledin mi dedim? Evet, dedi. Bir daha yaparmısın diye sordum.. Belki ilerde, yaşım 40 ı geçerse yapabilirim, ama şimdi değil, dedi.. 

Önceleri karşı gelmeme rağmen, bir şeye karar verip yapması ve tecrübelenmesi hoşuma gitti.. 

Ha, Haftasonu ziyafet vardı evde. Midesi bozuldu.. Bunuda dipnot olarak düşeyim:)