Oooooooo, Kim Osurdu?

Fotograf bugünkü yürüyüsümden karsima cikan:)

4 günlük Paskalya tatilimiz bugün bitti. Havalar mükemmel olmasına rağmen Corona salgını nedeniyle bayram hiç hissedilmedi. Aile ziyaretleri olmadı. Herkes evindeydi.

Geçen hafta fiyasko ile sonuçlanan ekşi ekmek denemem, bu hafta başarıyla tamamlandı. Azmin elinden bi şey kurtulmuyor. Fakat daha iyi olabilirdi diye bende düşündüm. Tadı güzeldi ama.

Ben bu Corona günlerinde çok daha aktif olduğumu gördüm. Meğer ben Coronadan önce karantinadaymışım:) yanlış anlaşılmasın, sokaklarda cirit atmıyorum. Şöyle; eskiden işe gidip eve geliyordum, sonrasında 2 saatlik yürüyüş. Hepsi buydu.
Şimdi, yine işe gidip geliyorum, yine yürüyüşümü yapıyorum. Bu anlamda değişen bi şey olmadı. Fakat daha öncede söylediğim gibi bu “Göçmen anneler İsviçre” grubu çok üretken. Zoom üzerinden dokunmadıkları konu yok. “Bilenin bilmeyene borcu var” mottosuyla herkes uzman olduğu konuları diğerlerine aktarıyor. Bir sürü kurslar var. İngilizce kursu, Fransızca kursu, Almanca kursu, yemek kursu, halk dansları kursu, zumba, web-tasarım, meditasyon, yazı atölyesi grubu ve buna benzer bir sürü kurs. İlgimi çeken kurslara bende katılıyorum. Ama en sevdiğim yazı grubu ve halk dansları. Dün 9/8 lik roman oyunu dersi vardı. En istediğim. Estetik oynandığında insan gözünü alamaz dimi. Ben hep oynadığımı zannediyordum ama, değildi. Deli gibi hoplamak oyun değil. Hatta hiç hoplayıp zıplamadan teknik figürlerle mükemmel oluyor. İşte Trakyalı hocamız bize ilk figürü öğretti. Sadece tek figürle bile oynayışım değişti:) Online üzerinden bu kadar başarılı olacağını düşünemezdim. Çok iyi oynadığımı söylüyorlar, öğretmenim bana kırmızı kurdele takacağını söyledi🙈

Yazı atölyesi grubunda her hafta öykü yazıyoruz. Güzel yazılar çıkıyor. Yapıcı eleştirilerde yapılıyor. Böylece insan eksiklerini görüyor. Bunun dışında, bir harf veriyoruz bu harften kelime üretip, cümleleştiriyoruz.
Örneğin dün C ve Ç harfi vardı. 

Şunları yazdım: 

Cumartesiydi. Ceyda çarşıdaydı. Çocuklar çüklerini çıkarmış çardakta çişliyorlardı. Çığlık çığlığa çıkışırken Ceyda çocuklara, çalgıcılar, çengiciler çıkageldi. Çaprazındaki Çinli Cengiz’de corona covid19 çıkmıştı, çocuklara çemkiriyordu. Curcunalı cumartesiyle Ceyda çömdü çaresizce. Çocuklara çiçek, Çinli Cengiz’e ceviz, çalgıcılara çikolata çıkardı. Çıt çıkmıyordu. Çello çalmak çareydi. Çavbellayı çaldı. 

Dediğim gibi çok renkli ve hareketli geçiyor günlerim, evde bile. 

Sadece ben değil hafta sonu Türkiye gündemide renkli ve hareketliymiş. Ani bi kararla Cuma akşamı verilen iki günlük sokağa çıkma yasağı, yasakla birlikte iki saat içinde insanların dışarı akın etmesi, iç işleri bakanı Soylu’nun istifası, ne oluyor demeye kalmadan istifanın kabul görmemesi, Canlı yayında birinin osurması😂 hakkaten çok hareketli. 

Çocukken şöyle bir tekerleme vardı. Bilinmeyen biri osurduğunda bunu hep yapardık. Şöyleydi; işaret parmağımızı, ooooooooo diyerek ağzımıza götürür sonra başlardık insanları saymaya. Kimde biterse tekerleme o osurmuş sayılırdı. 

Ooooooo, dedim başladım saymaya; 

Kim osurdu?

Bit osurdu.

Nereye gitti?

Hana gitti.

Ne zaman gelecek?

Yazın gelecek.

Yazılası, büzülesi, büzüğünden asılası, tas tus, dombalacık koca pıs! 

Veyis Ateş’i gösterdi parmağım😀