Resim Sergimiz

Resim sergimi de yazmayacaksam eğer bu blog hala niye var dimi? Son zamanlarda resime ağırlık verince blogdan uzak kaldım. Fazla uzaklaşmış sayılmam, resim de yazmanın kuzeni sayılır:) Her şey iki yıl önce başladı. Perşembe kadınlarından resim yapan arkadaşım “sende resim yapsana” dedi bi gün. Önce güldüm, ben kim, resim yapmak kim? Ben Cin Ali bile çizemem, dedim. Çizmeyeceksin, resim yapacaksın, dedi. Sen güzel fotoğraflar çekiyorsun, eminim güzel resimler yaparsın, bi dene, dedi. Ee bi deneyeyim o zaman dedim. Kısa dönem onun da gittiği kursa gittim. İlgin doğrultusunda bilgilerde karşına çıkıyor. Belki her zaman çıkıyor da ilgin olmadığı için farketmiyorsun. O dönem hep resim yapan insanlar ile ilgili yazılar, belgeseller, filmler çıktı karşıma. (“Maudi” filmi çok güzeldir bu arada) Sanki bi güç beni sürekli hadi resim yapsana diye itekliyordu:) 

Bazı ressamların hayatlarını araştırdım, nasıl başlamışlar neler yapmışlar. Mektepli olanları da var, benim gibi hobi olarak başlayanlarıda. İşte ben de aldım fırçayı elime başladım bi şeyler yapmaya. Yanlış bişey yapacağım diye çok korkuyordum. Korktukça yapamıyordum. Korkumu atmayı öğrendim önce. Fırçalarla arkadaş oldum, boyaları tanıdım, denemeler yaptım, olmadı bi daha, olmadı bi daha derken bi şeyler oluşmaya başladı. Ortaya bi şeyler çıkınca hevesim arttı, ruhuma da iyi geldiğini hissettim. Sürekli boya al, tuval al, resim yap... İyi de, yaptığım resimler evde birikmeye başladı. Böyle kendin çal kendin oyna gibi. Yine bir Perşembe buluşmalarından birinde sergi açmaya karar verdik. Gününü, yerini belirledik. Meğer biz bu planları yaparken, Vuhan’dan covid-19 kıçıyla kikir kikir gülüyormuş bize. Corona gündemimizi değiştirdi. Ertelemek zorunda kaldık. İkinci defa 15-16 Ağustos tarihine yeniden karar aldık. Hep acaba yine ertelenir mi diye kuşkularımız vardı ama bu sefer ertelenmedi, artık gülme sırası bizdeydi:) Galeride değil de bahçede yapmaya karar verdik. Koronastayl:)) 

Selva / Ursina / Antonella / Tatjana

Dört kadın böyle bi işe giriştik işte, davetiyelerimizi hazırladık, kartvizitlerimizi bastırdık, resimlerimizin kenarına bilgilendirici detayları astık, aparatifler, alkollü alkolsüz içeceklerimizi ayarladık. Ve o gün geldi çattı. Sabahtan gidip bahçeye resimlerimizi konuşlandırdık. Öyle pat pat dizmedik resimlerimizi, önce koyduk, sonra karşısına geçip baktık, yok bu buraya olmadı, şunu koyalım, bu da olmadı ötekini derken epey zamanımızı aldı. Kimi şövale üzerinde, kimi ahşap sandalyeler üzerinde, kimi çimlerin üzerinde irili ufaklı toplam 45 resim vardı. Hava da çok güzeldi. Saat tam 15.00 te tekrar orada açılışı yapmak için evlerimize dağıldık. Almanya’dan kardeşim gelmişti. Giyindik kuşandık, tekrar sergi alanına gittik. Bende hafif bi heyecan vardı. Bu benim için sınav gibi bi şeydi. Yorumlara göre ya resim yapmaya devam edecektim ya da bırakacaktım. 

Davetliler birer birer gelmeye başladı. Bizde onlara eşlik ettik bazen, bazen sadece onları izledik. Artık biz değil resimlerimiz konuşacaktı. Sadece bir sezon gittiğim resim kursu hocamızda gelmişti. Uzun uzun resimlerimizi inceledi, birer birer yanımıza gelip tebrik etti. Lütfen devam et, dedi. Bu benim için çok önemliydi. Teşekkür ettim. 

Göçmen kadınlar İsviçre grubumuzdan da gelenler oldu. Çok mutlu oldum onların ziyaretine. Hatta Nilüfer fotoğraf makinası ile gelmişti. Kendisi de resim sanatı ile ilgili, çok özel ve profesyonel sergileri olmuş ama fotoğraf çeken olmamış, halinden çok iyi anlarım diyerek fotoğraflarımızı çekti. Fotoğraflarla birlikte çok güzel bir not paylaşmış:
“ Bazen sanatçı da bir sanat eseri olur ya, öyle bir gün yaşadık sevgili Server arkadaşımızın resim sergisinde. Gelemeyenler için güzellikleri paylaşalım dedik. Her bir eserdeayrı bir anlam ve öykü gizli, başlıklar konu hakkında yeterince bilgi veriyor. Tam bir duygu cümbüşü yaşadık. Böylesine güzel bir ortamda bizleri ağırladığı için ayrıca Server'e teşekkür eder başarılarının devamını dileriz.” 

İki günlük sergimiz böylece sona erdi. Pazar akşam 18.00 de biten sergimize biz bize kalınca , artan içeceklerle kutlama yaptık. Çok güzel geçti, içimize sindi ve seneye yine yapamaya karar verdik. 

Toplam 15 resim satıldı. Bunlardan üçü benim. Resimlerimi alan bile oldu 🙈

Şimdi de bu blogda okurlar için sanal sergimi sunuyorum. Var mı en beğendiğiniz veya bu hiç olmamış dediğiniz bir resim? Fiyatta anlaşırız:) Yorumlarınız yolumu aydınlatır. 

Uyanış / avakening

                                                                         

ZentangleArt (satıdılar)

    

                                                                

                                                               

"Istanbul by night"

                                                               

                                                                          

Karmaşık / complex

                                                            

Noname

                                                                       

Kiskançlık / jealousy

Tepeden tırnağa yaralı / injured people

                                                                       

Hayatı kucakla / embrace your life

                                                   (buna hic göz dikmeyin, çünkü bu da satıldı)                                                          

                                                             

                                                  

Kopuş / distance

                                                                   

VulvArt

                                                                         

Yangin yeri / burning world