14 Şubat, Sevgililer Gününe dair.

14 Şubat bitmeden bende bir şeyler yazayım, bloğum garip kalmasın dedim. Herkes, ben dahil ucundan kenarından değiniyoruz bu konulara. Yani oralı değiliz ama.... der gibi.

Sevgililer günü.. Ne ifade ediyor? Bu konuda 10 yaşımda haberdar bile değildim. Değil sevgililer günü doğduğum günü bile hiç bilmedim. 20 li ve 30 lu yaşlarımda kapitalizmin oyunu diye küçümsendim.  40 lı yaşlarımda hala aynı düşünceyi benimsesemde bazen dargınlığımızın barışma sebebi olabildi.

Şimdi ise kim nasıl kutlamak istiyorsa öyle olsun diyorum. Sevgi günü, sevgililer günü.. Sevgi için yapılan her şey mubahtır diyorum. Kapitalizmin oyunuymuş, falanmış filanmış. Sevgi parayla pulla olacak iş değil. Ama kapitalizmin oyunuda olsa, silah satmaktan iyidir, diye düşünüyorum. 

Biz hala, o sevgililer günüde neymiş diyen gruptan oluyoruz. İki gün önce Çiçek'le geldi eve, ben sevgililer günü bilmem içimden geldiği zaman yaparım diyerekten. Güya kapitalizme meydan okuyor. Çiçek 🌺 böcek 🐜 bahane. Sevgi şahane. Her gün hatırlansın diyoruz. Hatırlayacağızda, ee, her gün sevgi dolu bir dünya karşılamıyor bizi. Dertler tasalar bırakmıyor yakayı, haber izlemek yetiyor. O kadar bunaldık ki, artık sevgililer günü, sevgi günü, sevgiye dair herşey ruha iyi geliyor sanki. 

Kim ne derse desin, bugün, bazen gizli gizli, bazen açıktan, bazen umarsız, bazen önemsiz, hepimiz günün manasını biliyoruz. Herkes ama herkes istediği gibi yaşasın. Kocam bunu almış diye bir gül buketini paylaşan birinide anlayabilirim, sevgililer günüde neymiş ya, diyeninde.  Her ilişki, her sevgi kendine özeldir. Duyguları keza öyle.

Hayatın gerçekleri hep bir tarafta zaten. Bir nefes almak.. Hani nasıl yorganlarımızı pencereye çıkarıp havalandırıyorsak, yada eskiden köylerde olduğu gibi, yere yapışık,  sıkışık döşeklerin içini boşaltıp didilen yünü, pamuğu yeniden yumuşak ve pofuduk hale getirmek gibi bir şey bu özel günler.  

Kısaca sevginin her türlüsü güzeldir..