Dört yıldır yazıyorum ben bu Akşam Sefası adlı bloğuma. Ilk blog alemine girdiğimde bazı bloglarda mimlenmişim diye yazılar çıkardı. Bu mim olayı nedir ki? Derdim. Orda burda okuyarak anladım. Ama bu güne kadar hiç mimlenmedim. Ilk kez Ayna Hikayesi mimemiş beni. Yazılarımızdan tanıyoruz birbirimizi, ve samimi geliyoruz birbirimize. Belki bir gün karşılarız biryerlerde.
Başlayım o zaman ben cevaplara.
1. NASIL BLOG YAZMAYA BAŞLADINIZ?
Yazmayı hep çok sevdim. Okumaktan daha çok sevdim. Bir yerlere hep yazdım. 89'lardan 99'lı yıllara kadar günlüklerime yazdım. Hala dururlar. Sonra bıraktım. Facebook ta notlarım diye uygulama vardı, sonra oraya yazdım. Yazılarımı okuyan arkadaşlar, dostlar, tanıdıklar sen bu kısa öykülerini yazmalısın dediler. Abartmayın, dedim. O zaman blog yaz dediler. Sorumluluğu büyük, ne yazayım oraya? Ben sanıyordum ki, herkes beni okuyacak, ciddi olmalıyım, güzel şeyler yazmalıyım, edebi olmalı falan diyerek, bu seferde ben abartmıştım. Amaaan; Sanki Times dergisine makale yazacaksın, ne kastın kendini be! Dedim, kendi kendime. Sonuçta kişisel bir blog işte. Yaz gitsin.. 2012 den beri yazıyorum bloğumda, kendi kendime. Ara sıra yazdıklarımı okuyanlar çıkıyor. Bir yorum bırakıyor, yazılarından anlıyorsun fikrini. Yakın fikirlere sahipsek bir arkadaşlık bile gelişebiliyor. Sanal'da olsa ilerleyebiliyor bazı dostluklar. Örneğin, Macera Kitabim blog yazarı ile bir isviçre gezilerinde tanıştık. Sonra ben İstanbul'a gittiğimde görüştük. Sanaldan öteye gitti mesela.
Sonra Fermina var, yine blogcular arası kartlaşma etkinliği yapılmıştı. Ve ben Fermina ile eşleşmiştim. Hala yazışırız. Geçen sene Ankara'da yaşanan 10 Ekim patlamasından sonra biraz sekteye uğradı bizim kartlaşmalar. Benim daha sık yazmam lazımdı. Biliyorum.
Sonra Van daki çocuklar için ilmek ilmek örme projesi vardı yine blog aleminde. Bere, atkı, eldiven örmüştük. Öremeyenler satın almıştı. İçime çok sinen bir etkinlikti.
Sonra, kadınların yazdığı mektuplardan oluşan üçlü bir kitap çıktı. Bunu yine blog yazarlarından gördüm. "İmza Kızın", "İmza Karın" ve sonucusu olan "İmza Ben" Kitapları çıktı. Son kitapta iki mektubum var. Bunlar güzel şeyler. Iyiki açmışım blog. Binlerce takipçim olmasın zaten. Beni anlayan ve okumak isteyen okusun. Sonuçta kişisel blog. Belki ilerde torunlarımın torunları okur, hakkımda bilgi sahibi olurlar falan.
Evet, uzattım.. Çok pardon.. Görmemişin bir mimi olmuş, tutmuş pipisini koparmış:))
2. BLOGUNDA DAHA ÖNCE YAZMADIĞIN BİR TARZDA YAZACAK OLSAN BU NE OLURDU?
Ahh, sorma. Bazen keşke anonim bir blog açaydım, bildiklerimi dökeydim dediğim olur. Öyle hikâyelerim var ki; şaşarsın. Valla bak.
Birde, Mudurnu şivesi ile yazmayı çok seviyorum. Mudurnunulu Fatma Ninenin Günlüğü var, internette falan görebilirsiniz. Yazarı ile tanıştım, Mudurnuda. Onun gibi yöresel hikayeler yazmak isterdim.
3. BLOGLARDA OKUMAYI EN SEVDİĞİN KONULAR NELERDİR?
Konu ne olursa olsun, samimi ve içten olan yazıları çok severim. Okurken yazanı hissedeyim isterim. Rahat yazan ile kendini kasanı hissederim ben. Kendini kasan benide kasar.
4. HAYATTA EN ÇOK YAPMAK İSTEDİĞİN 3 ŞEY NEDİR?
Bu soruya nasıl cevap versem ki? Hayallerim mi tüken miş, yoksa hayat olduğu gibi mi güzel? Ben var olanla yetinip mutlu olmayı severim. Bir şey isterim, "du bakalım" derim. Ve o olur. Hemen olmaz ama bi ara olur. Ve ben bunun farkına varır, "anladım seni hayat, çaaaak" derim. Biraz fazla sabırlıyım.
Ama yapmak istediklerim var, hani şu İsviçre'nin sembolü olan Matterhorn dağı var, işte oraya gidip o dağı fotoğraflamayı çok istiyorum. Ve oraya giden Dünya'nın en yavaş giden hızlı treni olan "Glacier Express" Treninde masalsı bir yolculuk etmeyi çok istiyorum. Dünya'nın en yavaş hızlı treni cezbediyor beni. Hem yavaş, hem hızlı, vay anasını!
 |
| Matterhorn. Foto internetten. Iste bunu ben cekmek istiyorum.. |
 |
| Glacier Express, Dünyanin en yavas giden hizli treni Foto internetten.. |
Spontane gezileri seviyorum. Neresi olursa olsun. Fotoğraf çekebileyim. Bu bir tutku bende. Çok seviyorum fotoğraf çekmeyi. Daha güzel bir objektifim olsun çok isterim mesela. Bu arada instagram adresim @seryal1. Herkese açığım. Isteyen göz atabilir.
Ortam güzel olursa, ve bana keyifli gelirse işte en mutlu olduğum andır, nerede olursam olayım. Bu an'larım daha çok olsun isterim.
Birde bir gün kedi anası olayım istiyorum. Olacağım biliyorum. O günü bekliyorum. Buralarda yokki sokakta başı boş gezen kediler, yada bakıma muhtaç. Hepsi sahipli. Böyle kendiliğinden gelen bir şey olsun, ben seçmeyim istiyorum.
Başkada öyle ekzotik yapmak istediğim bir şey yok. Sağlığım yerinde olsun, yeter.
Böyle işte. Ilk mimim bu benim. Ben kimi mimlesem? Aslında bi çok kişi var. Ama cesaret edemiyorum, kim yapmak ister? Mim olayına sıcak bakmayan bir yığın blogger var. Artık onlar doymuş mim'e:) Oysa birbirini tanımak adına güzel bir şey. İsteyen herkes, ve beni okuyan herkes mimlenmiş hissedebilir. Yapmak isteyen yapar. İstemeyen yapmaz.
Herkese selam olsun..
