Sayfalar

12 Mayıs 2013 Pazar

Sana ilk mektubum...

Otuzüç yıl sonra sana yazdığım ilk mektubum olacak.. 
Yazmayı çok seven ben, nasıl olduda hala sana bir mektup yazmadım.. bilmiyorum.. Çocukluktu diyelim.. Dönüşü olmayan bir yola gittiğin için kabullenmekti yada yokluğunu.. Hiç bir şey olmamış gibi yaşamak belki dahada kolaylaştıracaktı yaşamı.. Bilemiyorum.. Gizli gizli içimde yaşadım ben o sonsuza gidişini.. Ağır gelmişti giderken bütün görevlerini büyük kızın olarak bana bırakman.. Ondörtlü yaşların verdiği akılla, kırklı yaşların verdiği akıl aynı olmuyor işte.. Akıl tecrübelerle besleniyor ve gelişiyor..  

"Sizin en şiddetli kışınız hangisiydi?" diye sorar Ali Kırca son kitabında..Çok soğuk geçen bir kış mevsiminden bahsetmediği malum elbette.. 


Düşündüm.. 
1980-1981 di benim şiddetli kışım.. 31 Aralık 1980 de cocuktum hala.. 1 Ocak 1981  de ise çocukluğum beni terk etmişti. Bir günden ertesi güne geçiş yaparken.. Sadece benim mi? Diğer kardeşleriminde.. Annesi olunca bir cocuğun, "çocuk" olurmuş ya, sen gidince bizim çocukluğumuzda gitti..
Birdenbire ergen olduk, birdenbire yetişkin.. Ne kadar başarılı olduk? Bilmem... 

Seni düşündümde şöyle eni konu.. seninle bir anım varmı? var ama başı varsa sonu yok, sonu varsa ucu yok.. hep yarım yamalak.. ben hiç seninle bir anneler günü bile hatırlamıyorum.. Bak "anne" bile diyemiyorum.. Eğreti gibi çıkıyor ağzımdan bu güzel kelime..  Yeterince söyleyememenin acemiliği bu.. 

Seni çok iyi biliyorumda, çok iyi tanımıyorum.. 
Müzik dinlermiydin mesela..?  Hangi tür müziği severdin? Şarkı mı? türkü mü? Bir müzik türü dinlediğimde "annem bunu çok severdi" diyebileceğim seni anımsatan hiç bir şey yok.. Nasıl gülerdin ki sen? kahkaha atarmıydın mesela? hiç hatırlamıyorum.. Ama ağladığını hatırlıyorum sanki!! Hangi yemeği severdin, onuda bilmiyorum.. Yada hangi yemeği güzel yapardın?  
Serpil geçen dediki, annem misir ekmeği yapardı kıtır kıtır olurdu, yoğurtla yerdik. Ben bunları bilmiyorum biliyormusun? 
Yada sen nasıl kokardın ki? Bir keresinde oğullarımdan biri bana "anne gibi kokuyorsun" demişti.. O zaman düşünmüştüm, anne nasıl kokarki; bilmiyorum.. 

Amaaa, bir şeyi hiç sevmediğini hatırlıyorum.. Sigarayı.. Hiç sevmezdin.. Biri sigara yaktığında "gene aldı lülüğü ağzına" derdin dişlerini sıkarak.. Serpil hariç hepimiz içiyoruz o lülüğü biliyormusun? 

Seni tanıyan herkes, beni sana benzetiyor:)) Annanem ellerimi senin ellerine benzetir avuçlarına alır öperdi onları. Sana benzediğim için son derece mutluyum.. Seni tanıyan herkes seni çok seviyor, dolayısı ile benide:) bıraktığın manevi mirasın çok büyük. 
Merhamet, anlayış, ve sevgi duygusu yüksekmiş bizde.. Bu babada olmadığına göre, demeki senden almışız.. Bu özelliklerde sanki bize hayatı kolaylaştırdı..

Hayat bir ırmaksa eğer sürekli akan, aktık bizde hayata senden sonra.. Kimi zaman durgun, kimi zaman coşkulu aktık.. Kimimiz akıntıya ayak uydurdu kimimiz kenardan tutunarak akmaya devam ediyor.. 

Kendi adıma konuşacak olursam senden sonra biraz yalpalasakta güzel insanlar çıkardı hayat karşıma.. Güzel olmayanları eledik..  Hayat hep güzel şeyler sundu sanki.. Yada ben hep hayata güzel tarafından bakmayı seçtim.. Yada rengi solmuş bir hayatı boyadım kendimce belki.. 

Babamdan haber veremeyeceğim.. 15 yıl oldu bizde görmedik.. O seçimini yaptı.. Kafasına göre takılıyor. İyidir herhalde.. 

O küçük çocukların çok büyüdüler. Evlendiler kendi kendilerine.. 
Sen görmedin ama, 5 torunun oldu senin. (Şimdilik) ikisi abimden, ikisi benden, biri Serpilden.. Görsen hepsi birbirinden sevimli ve değerli.. Resimlerden tanıyorlar seni ve çok seviyorlar. tanısalar ne yaparlardı bilmiyorum.. Emimin tatlı bir anane ve babanne olurdun.. 

Hani eteğinden ayrılmayan küçük kızın Serpil vardı ya, senin adını yazdırmış bileğine.. Kızı var birde, tek kız torunun. Senin adını taşıyor.. 
Kimimiz bileğine yazdırdı adını, kimi kimliğine, kimi beynine, kimi yüreğine..
İnsanlar anıldığı sürece ölmezlermiş diyorlar.. Biz seni anıyoruz sürekli.. 

Arkadaşlarım var annelerini anlatan.. Onlarla güzel vakitler geçiren..Anne yemekleri yiyebilmek.. Annenin diktiği elbiseleri giyebilmek.. Annenin bahçesinde dolaşabilmek.. Özlediğinde anne evine gidebilmek.. Orada hala cocuk olabilmek.. Kucağında hala cocuk gibi yatabilmek.. O ellerin pış pışlarını sırtımda hissedebilmek.. Yada tam tersi, cocuklar büyürde hani anneler cocuk gibi olur, onu artık sen yönlendirirsin ya... Bütün bunları seninle yapabilmeyi çok isterdim..Hemde çok isterdim.. 

Bizde durumlar böyle.. Sende ne var ne yok.. Senden sonra iki kardeşinde geldiler senin yanına.. Sonrada annen.. Baban zaten oradaydı.. Lohusa döneminde ölenler cennete gider diyorlar.. Cennet ve cehennem olduğuna pek inanmasamda senin orda olduğuna inanmak istiyorum.. Birde cennet anaların ayakları altında diyorlar.. Sahi, varmı cennet ve cehennem.. Hadi sende rüyama gelde anlat bir şeyler.. Ana-kız dertleşelim biraz.. Rüyadada olsa sarılayım sana.. Özledimmm..

15 yorum:

  1. Bir çocuğun "anne" lüksünden mahrum olmasının ne kadar zor olduğunu anlıyorum. Huzurla uyusun anneciğin. Sen de uzun yıllar çocuklarının annesi ol. Sevgiler...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkür ederim.. Seninde anneler günün kutlu olsun..

      Sil
  2. Nur içinde yatsın huzurla uyusun anneciğniz. Öyle güzel anlatmışsınız ki duygularınızı, okurken gözümden akan yaşa mani olamadım.
    Anneler gününüz kutlu olsun.
    Sevgiler.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Üzmek istemezdim.. Aslında gayret ettim ama eğlenceli bir yazı olmasına.. Konu anne olunca böyle oluyor Gülşah:)

      Sil
  3. Annemizin çok sevdiği bir türkü " Bir of çeksem karşiki dağlar yıkılır" imiş. Fatma teyzem bahsetmişti radyoda çalarken..öyle güzel anlatmişsinki iki damla yaş uçurdum anneme.. Nur içinde yatsin.. Anneler günümüz kutlu olsun..
    Sevgiler, Çitlenbik

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Serpil, farkettimde annemle ilgili bilgin daha fazla. Onunla dahamı fazla zaman geçirdin sen? Sevdiği türküde baya yanık bir türküymüş.

      Sil
  4. Bu yorum yazar tarafından silindi.

    YanıtlaSil
  5. Ablacım o kadar güzel anlatmışsinki hislerini okuyupda duygulanmmak mümkün degil:(annesiz bir hayat geçirmek elbet çok zordur ama bugüne bakınca ikinizde çok iyi anneler oldunuz ve teyzem sizinle gurur duyuyordur.mekanın cennet olsun teyzem.tüm annelerin anneler günü kutlu olsun

    YanıtlaSil
  6. Yazınızı okuyunca çok ağladım.Nur içinde yatsın anneniz..Allah da sizi evlatlarınızdan ayırmasın.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Yasam izi; Ama ben okuyanlari üzmek icin yazmamistim ki? simdide ben üzüldüm iste..
      Güzel dilekleriniz tesekkür edeim..

      Sil
  7. çok ama çok güzel yazmışsın.çok erken vefat etmiş annen.nur içinde yatsın.

    YanıtlaSil
  8. ağladım ve halen ağlıyorum bunları yazarken ama çok etkilendim benim annem yaşıyor hamdolsun ama duyarsız kalamıyorum işte içimde hissediyorum bazı insanların yaşadıklarını çok zor olsa gerek hayat büyüttü derler ya öyle olmuş sizi hayat büyütmüş.ne denir ki bilemiyorum ,belkide anne olmayı çok istediğimden olabilir bazı dönemlerde aşırı duygusallığım ve bu yazıyı okuyunca gerçekten tutamadım kendimi sözlerimi sonlandırıyorum ama bil ki bir kardeşin olarak 24 yaşındayım çünkü kardeşin olarak görürsen her zaman takipçinim bundan sonra çünkü bu kadar güzel duygularını dile getiren biri takip edilmeli tanınmalı ,tanışmayı isterim sanalda olsa ..ben istanbuldayım siz almanyada ama inş tanışırız konuşuruz sevgilerle ...benim bloguma da beklerim http://hayatkitap.blogspot.com/

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Asayra hos geldin.. Cok tesekkür ederim güzel yorumun icin. Kimseyi aglatmak degildi amacim.. Ama biraz duygusal bir yazi olmus evet, itiraf ediyorum.
      Blogunda benim blogumu tavsiye eden yazinida gördüm bugün.. Bunun icinde ayrica tesekkür ederim sevgili kardesim..

      Sil