Bi kaç hafta önce Facebook’ta “göçmen anneler” grubunu keşfettim. Üye oldum. Göçmen anneler evrensel bir platform. Tüm dünyadan katılan göçmen kadınlar. Bazen adının “göçmen kadınlar” olsaydı dediğim olur. Çünkü herkes anne olmayabilir. Ama hepimizin kadın oluşu ortak özelliğimiz. Neyse bu grubun birde alt grupları var, GA Almanya, Belçika, İngiltere, İsviçre vs gibi. Bende doğal olarak İsviçre grubuna dahil oldum. İyiki olmuşum. Facebook’u hiç bu kadar sevmemiştim daha önce. Aklınıza gelecek her konuda seviyeli bi şekilde yazıyorlar, konu ile bilgisi olan birileri cevap veriyor. Bi çok şey öğreniyorsun. Kimse kimseyi yeni sosyal medya terimi ile “linç” etmiyor. En azından ben görmedim şimdiye kadar. Facebook’ta en faydalı grup bence.
Neyse ben asıl konuma geçeyim. İşte ben yıllardır Türkçe konuşabileceğim bir arkadaşım bile yok derken, bu GA İsviçre grubu yarama merhem oldu bugün.
Gruptan iki üç kişi öncülük yapıp güzel bir buluşma organizasyonu yaptılar. Yer olarak Bern’i seçtiler. Orta yerde buluşmak adına. Bu benim çok hoşuma gitti:) Niye mi? Çünkü Bern’de yaşıyorum:)
Acaba kimlerle tanışacağım diye heyecanla bekledim 31 Ağustos’u.
Hava nasıl güzel. Saat tam 12 de şehir merkezinde bir kafede buluştuk. Herkes kendi tasarımı ismimin yazılı olduğu bir yakalık iğnesi ile ve kocaman gülümsemesi ile gelmiş. Kısa bi tanışmanın ardından yine Bern’de yaşayan bir katılımcı arkadaşımızın mini rehberlik eşliğinde Aare nehri kıyısındaki Restoranımıza yürüdük. Rezervasyonumuz olduğu için bize ayrılan masalarımıza oturduk. Tahminim 30 kişi falandık. Kalabalık olunca herkesle konuşabilme fırsatın olmuyor, tesadüfen yanına kimler oturursa onlarla konuşarak daha samimi olabiliyorsun. Öyle tahmin ediyorum ki; kimin yanına düşersen düş hepsiyle kaynaşabileceğin düzeyde kadınlardı hepsi. Maalesef kimi ile sadece merhabalaşıp, vedalaşırken tanıştık, kimiyle daha samimi sohbetlere girdik. Herkesin böyle bir buluşmaya susmamışcasına geldiğini gördüm. Basel, Zürich, Luzern, Chur, Zug, Biel, Solothurn, Neuchatel’den gelen, enerjisi büyük bir kadın grubuydu. Farklı yaşlarda, farklı meslek gruplarında, farklı şehirlerde, farklı yaşamları olan bu kadınları tanımaktan son derece mutlu oldum. Sonra birer, ikişer gittiler o uzaktan gelenler, veya küçük çocuğu olanlar. Biz demirbaşlar Bern gecelerine aktık diycemde, diğerlerine ayıp olmasın diye burda keseyim en iyisi:))
Yoksa, Münterplatformu, saat kulesini, Bernplatzta 1 pizzayı 5 kişi paylaştığımızı, şarap, bira eşliğinde yaptığımız sohbetleri anlatabilirdim:)
Güzel kadınlar hepinize çok teşekkürler.. Yine yapalım böyle bi buluşmayı.
Göcmen anneler Isvicre / Bern bulusmasi 31.Agustos 2019 |
Ne iyi yapmışsınız. Sevgiler.
YanıtlaSilGercekten öyle, hafta sonu yaptigimiz en güzel seydi.
SilNe güzel olmuş sahiden. Fotoğraf da çok güzel gözüküyor. Özlemişim seni. Eylül geldi ya, havaların hafiften serinleyeceğini düşündükçe benim içim de ferahlıyor. Sanki enerjim bile biraz yükselir gibi. Hala klima çalışıyor oysaki evde. İç sesimle konuşurum bu ara bol bol. Kendisinin bu kadar konuşkan olduğunu bilmiyorum. Beni devamlı daha sakin olmaya davet ediyor, iç sıkıntısı dediğin nedir ki gelir geçer diyor. Ve bunu o kadar çok söyledi ki bana bu yaz, ne kaskafalı ne inatçı olduğumu anladım. İç arasında yazıyorum sana. Sonra yine yazacağım.
YanıtlaSilÇok öpüyorum seni, çoook.
Evet, Eylül ayi geldi catti. Sicaklar normale ve herkesler tatilden döndügüne göre artik sira bende:)) iki haftalik Türkiye tatilim basliyor haftaya. Istanbulda yeterli zamanim olursa ve sanada uygunsa özlem giderebiliriz bi kac saat. Bende seni cok öpüyorum.
SilÇok güzel bir şey olmuş. İnsan akrabasını bulmuş gibi olur bence:)
YanıtlaSilBu arada bloğunuza mail abonelik butonu koyarsanız daha rahat takip edebiliriz:)
Evet aynen oldu. Kendimi bi ara Türkiye’de gibi hissettim:)
SilBu mail abonelik butonu ile bi ara ilgileneyim o zaman:) teşekkür ederim.💜
Senin adına sevindim, buraya göre çok daha uygar, demokrasiyle yönetilen, bizden çok çok daha iyi bir ülkede yaşasan da, kendi dilini konuşan insanlar yine başka oluyordur:)sevgiler:)
YanıtlaSilKesinlikle.. Kendi dilinde, kendi kültüründe konusabilmek, espiriler yapabilmek güzel bi duygu. Sevgiler sanada Müjde ablacim:)
SilGüzel bir etkinlik, sosyal gruplar ve etkinlikler ileteleşemeyen toplumlar için de büyük ihtiyaç.
YanıtlaSil