Nikolaus./. Samichlaus..

Bu Nikolaus, başka Nikolaus... 

Daha bir kaç yıl öncesine kadar 6 Aralık'ta ikizlerle Elisabethe giderdik.. Güzel bir masa hazırlardı.. Beyaz masa örtüsü, üzerinde mumlar.. Güzel yemekler.. O akşam için saat 18.00 e Nikolaus (Samichlaus) ve Knecht Ruprecht (schmutzli) siparişi verilirdi.. Onlarin gelecegi saat aşağıya iner, çocuklarımız hakkındaki bilgileri bir kagıda yazip verirdik Nikolausa. Birde aldıgımız hediyeleri.. Oda çuvalına koyardı.. Sonra yukarı çıkardık.. Aradan 10 dakika falan geçince kapıyı açarak içeri girerdi Nikolaus ve yardımcısı.. Zile basmadan pat diye gelmeleri cocukları heyecanladırırdı.. Hem sevinirlerdi, birazda tırsarlardı.. Çünkü bu Nikolausun kitabında kendileri hakkında çok şey yazıyordu.. Acaba bu sene yaptıkları yaramazlıklarıda görmüşlermiydi?:)) 

Nikolausa görkemli bir koltuk hazırlardı Elisabeth.. Elindeki altın renginde asa sı ile benim bile inanasım gelirdi.. 

Nikolaus elindeki kalın kıtabı açar, bizim yazdigimiz notlar arasinda, isim zaten notun başında, sırasıyla çocukları çagırırdı.. Önce Elisabethin oglu, sonra kızı, sonrada Deniz ve Taylan.. Elleri hazırol vaziyette, pür dikkat dinlererdi. Sıra Deniz ve Taylana gelince sizin yüksek almanca konustugunuzu duydum hep.. O yüzden sizinle yüksek almanca konusucam derdi..  Digerleri ile berndütsch konuşmuştu.. Allah allah, nerden biliyorduki bu Nikolaus herşeyi? Zaten zile basmadanda girmişlerdi.. Üstelik isimlerinide biliyordu bu Nikolaus.. Arada bir diş fırçalamadıklarınıda görmüşse eğer, yada oyuncaklarını toplamadıklarını? Eyvah, ya bu yüzden hediye getirmediyse Nikolaus, acayip heyecanlanırladı ya. Çok ciddiye alırlardı.. Gözümün önünden gitmez hiç.. 

Önce güzel yaptıkları şeyleri söylerdi Nikolaus, bunlarda kafalarını sallayarak onaylarlardı.. Sonra, arada bir dış fırçalamiyorsunuz, odanızı toplamıyorsunuz, bazende kardesinle kavga ediyorsunuz hepsini görüyorum.. Önlerine bakıp, bunları yapmayacaklarına söz verirlerdi.. Sonra Nikolaus, çuvalından hediyeleri ve çikolataları çıkartıp verdikten sonra daha bir sürü çocuga gitmem lazım deyip, giderlerdi.. 

Sonra güzel bir akşam yemeği.. Ardından cocuklar aldığı oyuncaklarla bir an önce oynama derdinde, bizde kırmızı şarap, sohbet ve cocukları sevindirmenin tadına varırdık... Ne güzeldi.. Bugün Elisabeth yazmış, eski Nikolaus günlerimizi hatırladım bugün diye.. Evet güzeldi.. Zaten iki üç kez yapılıyor bunlar, sonra büyüyorlar ve inanmıyorlar, işin aslını ögreniyorlar.. 

Artık çok büyümüşler.. Bugün Deniz geldi, arkadaşı ile birlikte bir ana okuluna gitmişler.. Gönüllü Nikolaus olmuşlar..  Deniz Nikolaus olmuş, arkadaşı Knecht Ruprecht:) 

Anne, çocuklar ne tatlı şeyler, bazıları aglamaya başladı heyecandan, yada korkudan dedi.. Ama ben onlara hep güzel şeyler söyledim dedi.. :)) 

Çılgın Nikolaus:))