Olurmu olur...

Foto alinti

Sıcak bir yaz..  Üzerimde şile bezi bir elbise.. Başımı güneşten korumak için ninemin iğne oyalı yazmalarından kundak başı yapmışım.. Kundak başını bilmeyen varsa sorsun, yazarım. 

Ön tarafı deniz, arka tarafı dağlık, bahçe içinde evimiz. Bahçede, kiraz, erik, elma ve armut ağaçları var. Arka tarafta zeytin ağaçları.. Renkli tavuklar her gün yumurtluyor.. Onları yemliyoruz  torunlarımızla.  her sabah sepetle yumurta topluyoruz biraz sonraki kahvaltı için.. Ama önce o çilli ve paçalı horozun örtüşüyle uyanıyoruz.. Zaman kavramının önemi olmadığı için saat yok evin hiç bir yerinde.. 
Bahçe kapısı girişinde kırmızı yedi veren gülleri karşılıyor  gelenleri.. laleler, sümbüller, zambaklar ve diğer mevsim çiçekleri. Biri solunca diğeri açıyor. .. Üzüm bağı aynı zamanda tente oluyor . Üzüm salkımları ağzımıza düşecek gibi sarkıyorlar.. Üzerinde arılar uçuşuyor.. Torunlar korkuyor arılardan.. Onlara arıların ne güzel ve ne kadar yaralı canlılar olduğunu anlatıyorum.. İyiki varlar diyorum.. (Arıların azaldığının farkında mısınız) ikna oluyorlar ve korkmuyorlar ne arıdan nede başka hayvanlardan.. Kedimiz ve köpeğimiz arladaşlar zaten.. Evin ön tarafı renga renk çiçekler.. arka bahçeye domates, patates, biber, maydonoz, nane, soğan, sarımsak hatta fasulye var... Akşam üzeri suluyoruz onları yine torunlarla.. hatta çılgın bir babanne olduğum için su hortumunu onların üzerinede tutuyorum.. Sonra onlarda beni ıslatıyor.. Hatta kiraz dalına kurduğumuz salıncağa önce ben biniyorum.. Tıpkı "Çınar ağacı"  filmindeki gibi. ben salıncağa biniyorum, tonlar beni sallıyor.. Hadi ama baban e sıra bizde diyorlar.. bende 100 kadar sayın  sonra sıra sizde derken. ama biz 100 e kadar sayanıyoruzki  dediklerinde, o zaman 200 e kadar sayın evladım diyorum:))

Sonra tavuklar ön bahçeye dalıyor. Kış kış onları kovalıyoruz günde üç kez. Bir şeylere sinirlenmek gerekiyor tabi.. Öyle herşey güllük gülistanlık değil.. Ama siyasi ve politıkacılara kızmıyoruz artık.. Gerçek bir demokrasi partisi iktidarda. Artık her kimse? Herkes memnun hayatından.. Eski siyasiler  akşamları sohbette gülme nedenimiz oluyor.. O neydi diyoruz, 2010 lu yıllarda, ayaklar baş oldu, başlar kıl oldu, kıllar adam oldu diyerek.. Biz sadece tavuklara sinir oluyoruz, yada bağrış çığrış saklanbaç oynayan torunlara az biraz susun artık diyerek..  Sonra iç çekerek şükrediyoruz halimize gülümseyerek...

Kışlık biber ve patlıcan kurutuyoruz. Erişte kesiyoruz..  Tarhana yapıyoruz. Turşuda kuruyoruz.. Acılı turşu hemde. Plastik şişede değil, eskiden olduğu gibi küplerde yapıyoruz turşuları.. Üzerinede bir demet maydonoz küflenmesin diye.. Kekikli zeytinler, sarımsaklı zeytinyağlı kurutulmış domatesler.. 
Mutfak masasının üzerindeki felseğen mis  gibi kokuyor elledikçe..  Sürahide ev yapımı limonata, içinde nane yaprakları ve limon dilimleri.. Yoğurda bakıyorum tutmuşmu diye... O da ne? Kerpiç gibi.. Kaşık zor giriyor.. 

Tel dolaptaki  renk renk reçel kavanozlarına iyiki hayatımın tek rengi değilsiniz  diyerek Oskar Wilde'ye selam gönderiyorum..

TRT'den kazandığım nostaljk radyom gündüz Türk halk müziği, akşamları Türk sanat müziği çalıyor.. Yan komşum aynı zamanda kardeşim... Ara sıra didişiyoruz bizim tavuklar onun bahçesine dadandığı için.. sonra kahkaha ile gülüyoruz.. Akşamları mangal yapıyoruz, kavun, karpuz kesiyoruz, rakı, yada şarap içiyoruz.. Ellerimle ördüğüm dantel perdeler loş sarı ışık önünde çok güzel görünüyorlar.. Masada rüzgara korunaklı mumlar söndü sönecek. . Radyoda  "ömrümüzün son demi, sonbaharıdır artık, maziye bir bakıver, neler neler yaşadık"" şarkısını dinlerken rakı kadehlerini tokuşturuyoruz ve şarkıya eşlik ediyoruz... Öyle mutluyuz ki... Ve herkes öyle mutlu ki... 

Yaz hayalleri kuruyorum.. Hatta sadece yaz için değil, belki bir 10 yıl sonra kalıcı hayatımın hayallerini kuruyorum.. Bir şeyi önce çok istemek lazım.. İnanmak lazım.. Evrende bu mesajı almalı ve tüm gücüyle bu hayalleri gerçekleştirmeye başlamalı..
Olurmu olur..:))

foto alinti