Sayfalar

16 Ocak 2014 Perşembe

Deniz & Taylan 2 X 18



Iki Günesim

Geçen yıl bugün 18 e bir kala diye bir yazi yazmıştım. Artık bir falan kalmadı.. 18 oldular bile..  O koskoca 18 yıl nerede ve hangi ara geçti? Gerçekten hatırlamakta zorlanıyorum.. Bebekken bunlar ne zaman büyüyecek dediğimi hatırlıyorum.. İşte bi onu hatırlıyorum, birde bugünü. Ya o aradaki zaman??Dün, yani resmi olarak daha 17 lerken, dedim son son şunlara çocuk muamelesi yapayım, tadını çıkarayım, kızdırayım dedim.. "17 de nasıl kötü bir yaştır, ne yetişkinsin, ne çocuk! Hahaha, daha iki hafta önce 18 olmadığınız için sinemaya bile alınmamıştınız gece 11 de.. Ha ha.. Bugün bile 17 siniz.. Hala onyedisiniz.. 8+9 kaç diyorum? 17.. Haha 17.. 17 aşağı 17 yukarı, iyice gına geldi bu son günde 17 den.. Daha bitmedi, bu sabah kahvaltıda son kez "daha onyedi, onyedi, onyediydi" şarkısı ile final yaptım:)) güldük birlikte.. 


Onlar için büyük gün.. Galiba benimde.. Yetişkinliğe geçiş yapacakları o gün.. Onlara 18 e girince pek bir şey değişmiyor diyemiyorum.. Varsın yaşasınlar o heyecanı.. Bende yaşamıştım hatırlıyorum. Hatta 3 gün öncesinde ehliyetimi almıştım sanki. Yoksa 19 muydu? Neyse, bunlar çok büyük şeylerdi o zamanlar.. Sonra bu heyecanları bastıran sorumluluklar yüklenince keşke çocuk kalsaydık dediğimiz çok oldu.. Gerçi bizim çocukluğumuzunda pek bi hayrı yoktu ya:)) O yüzden onlara bu konularda ahkam kesmek yanlış... Hepimiz herşeyi yaşayarak öğrendik. Onlarda öyle öğrenecek. En güzeli sanırım onların heyecanlarını yaşamalarını izlemek.. 

Fotoğraflar tanık oluyor geçmişe. Hafızadaki olayları yeniden hatırlatıyor.. Her an fotoğraflarla belgelenmiş.. Ilk doğduklarındaki o premetüre çirkin halleri, ilk dişleri, ilk adımları, ilk tuvalet deneyimleri, ilk yuvaya gidişleri, sonra okul, ilk müzik enstrümanı ile tanışmaları, sünnette, futbolda, kayakta..  daha sonra gittikçe seyrelmiş fotograflar. 
Babalarından ilk sakal traşı dersleri, babayla rakı tokuşturma, ara sıra facebooklarında gördüğüm kız arkadaşları ile fotoları.. Birde mezun olduklarında çekeriz herhalde.. Sonrada belki düğün fotoları olur. Ama ona daha çooook zaman olduğunu düşünüyorum:)) düşünüyorum düşünmesinde şu 18 yıl nasıl geçti ise o 15 yılda çabucak geçecektir. Aslında bir anne babanın mutluğu burunlarının dibinde, bunları görmek lazım. Insan çocuklarla unuttuğu şeyleri görüyor ve yeniden onunla birlikte öğreniyor.. Ince nakış gibi.. Sürekli işlemek.. Sabırla işlemek.. Çok sonra çıkıyor o işlediğin motifler.. Güzel işlemişsen güzel, gelişi güzel işlemişsen gelişi güzel bir motif çıkıyor işte.. 

Şükürler olsun, bugüne kadar sağlıklı ve huzurlu yaşamımız için. Evlatlarını hastanede yada mezarlıkta ziyaret eden analar var bu dünyada.. Oğlunu bakkala ekmek almaya gönderip, geri gelmediğini gören analar var.. Ayazda çocuklarını kaybeden analar var.. Cumartesi annelerini hepimiz biliyoruz.. Basit bir nedenden dolayı evlatlarını kaybedenlerde çok.. Örneğin yüzme bilmediği için, örneğin, bir çukura düştüğü için, yada yürürken kafasına bir şey düştüğü için, buna benzer bir sürü neden. Ben oğullarıma sarılırken utanıyorum o analardan.. Utanmak değil aslında bu, başka bir şey.. Sarılırken hep o analar gelir aklıma.. 

Peki ne yaptım/yaptık biz.. Böyle analarında var olduğunu anlattık.. Onlara hiç yalan söylemediğimiz için hep doğal davrandılar. Doğal olarak hayata soldan bakmaya başladılar.. Dünya insanı olmaları için çok dilli ve ufuklarının geniş tutmalarına özen gösterdik.. Insanlara saygılı olmaları konusunu biraz abartmışız galiba, biraz fazla saygılılar.. Az biraz yırtık olmalarında pek bir sakınca olmayabilirdi gibime geliyor.. Herşeyide doğru yaptığımızdan pek emin değilim açıkçası.. Artık onlar yuvadan uçmaya hazırlanan kuşlar gibi.. Hayatın çocukları olacaklar. Biz onlardan hep memnunduk.. Umarım Hayat'da onlardan memnun olur.. En önemliside onların hayattan memnun olmaları tabi.. 

Onların bebekliğinde eşimden hediye özel bir şarap almıştım. Ve onlar 18 yaşına girdiğinde birlikte içme sözümüz vardı.. Bu akşam birlikte açtık o şarabı.. Tortulaşmış.. Bozulmamışta.. Iyi şarapmış.. 

Hayat sana teşekkür ederimm.. 

18 yillik Sarap, özel yapim.. 

8 yorum:

  1. Muhteşem... İyi olun ve iyi yaşayın.... Saglıklı, huzurlu, keyifli ve şanslı bir ömür diliyorum, önce onlara sonra hepinize... Sevgilerimle

    YanıtlaSil
  2. Nice güzel senelere, hep mutlu olsunlar! Ankara'dan 3 kere tahtaya vurup bir miktar "maşallah" yolluyorum, ne olur ne olmaz :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Inanması güç ama ben yinede yazacağım. Sigara içmek için dışarı çıktığımda, tamda senin yorumu olurken yan duvardan bir tık tık sesi geldi.. Şaşkın şaşkın duvara baktım.. Yok artık dedim:))

      Sil
  3. Nice sağlıklı, mutlu, huzurlu yaşları olsun inşallah....ve tabii darısı benim ikizlerimin başına. Biz hala "ne zaman büyüyecek bunlar!" aşamasındayız :)))
    Bu arada bu sabah kartın elime ulaştı. Çok teşekkürler ederim.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkür ederim.. Bir gün bir bakmışsın 18 oluvermişler..

      Sil
  4. İkizlere ve sana mutlu yıllar... Ama o şarabı çok kıskandım. Nasıl sabrettiniz öyle onsekiz yıl:)) Oğlumun nişanında açmak için koca bir şişe şarap ayırmıştık. Konca daha üç ay olmadan içivermişti:))

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkür ederim.. 18 yıl beklemek hiç zor olmadı.. Sanırım şişenin üzerindeki resim bizi engelledi. Çocukların fotoğrafıyla bize özel bir etiket olduğu için dokunamadık.. Dün boşaldı şişe, şimdi öyle boş duruyor.. Atsam atamam, satsam satamam..

      Sil