Beni bana anlatanlara, sevgili Cansu'nun kaleminden ve yüreğinden akan bir yazıyı onunda izniyle paylaşmak istedim..
Server ablam………..❤❤
Ailenin üyeleri ile tanişmamda 2. sirada yer alır Server ablam. Ayça ablamın en can en has arkadaşlarından. Bir sene önce kardeşi Serpil ablam ile tanışmış, onunla güzel günler geçirmiştik İstanbulda. Ardından başlayan arkadaşlığımız Almanya-Türkiye arasındada devam etti. Facebook sağolsun, birbirimizi görüyor, mesajlar atiyor her Türkiye tatilinde bir araya geliyorduk. Hep gözüme çarpardı orda Server Y… Evet biliyorumki Server, Serpil ablamin ablası ama sadece ismine bakabiliyorum. İletişim kurmuyoruz, birbirimize dokunmuyoruz:)).. Ama Server ablayla daha tanışmadan hikayemizin başladığı yerde öyle güzel şeyler varki.. 2007 yılında Server, Serpil, Ayça ablam ve ufaklıkların Mudurnu dönüşü Ayça ablamın, "ben babamın asker arkadaşının yanına, Hendek'e uğramak istiyorum, onları tekrar görmek istiyorum" demesiyle başladı. Ayça abla, Server abla ve geniş kafile, Mudurnu dönüşü Hendeğe ugruyorlar, ve bizim evi buluyorlar. Onlar bizim eve gelmeden 2-3 saat önce ben çıkıyorum ve Istanbula dönüyorum. Istanbulda eve adım atıyorum ve canım babam beni arıyor, ve kızım bak burda tanışmanı istediğim biri var diyor ve telefonu Ayça ablama veriyor. Hikaye burada başlıyor. Ben onları tanımadan, Server ablam ve Serpil ablam benim doğduğum ve büyüdüğüm evi, annemi babami tanıyorlar. Hendek'le olan özel bağları ise orda büyümeleri ve annelerinin hala orada olması. 2007 yılında bu şekilde yollarımız kesişiyor, fakat biz 3 yıl sonra tanışıyoruz Server ablamla... Ve daha sonraki uzun sohpetlerimizde annelerimizin, aynı mahalleden genc kızlık arkadaşı olduğunu, hatta ve hatta benim teyzemle Server ablamın dayısının evli olduğunu anlıyoruz:) Ve aslında özetle biz KUZEN’İZ :) Konu hakkında bilgisi olmayanlara dip not olsun buda:))
Yıl 2010, aylardan Temmuz, sıcakmı sıcak bir Temmuz günü hemde. Ben bir Ar-Ge firmasında ilk iş olayımı tecrübe edicem. Taze yüksek mühendis edalarındayım. Biliyorumki, Ayça ablamın her yaz olan yoğun Almanya-Türkiye arkadaş kafilesinden Server gelicek İsranbula, her yaz duyarım bu ismi ve dediğim gibi, facebooktada bolca görürüm ama tanışmadım henüz. İş yerime gittim, ilk iş günüm, Ayça ablam arar beni, mümkün değil olayı atlaması, ama öğlen oldu hanfendiden ses yok iyimi:) Sonra ben kendisini aradım.. Ayça ablacım nasılsın, iyiyim sen nasılsın, bende iyiyim. Napiyosun? Ay Cansuu, işi astım, Server ile kahvaltı ediyoruz. Afiyet olsun Ayça ablacım. Sen napıyorsun canım? Ben napiyim Ayça abla, işe geldim işte, ilk günüm.. Telefonun ucunda bir çığlık... Tanrııııım, nasıl unuturum. Işte böyle:) Server diyince akan sular duruyor:) Bende anlayışlı biri olarak, önemli diil Ayça ablacım dedim, ama o Serveri ben görecemmm!!! :)) Sonra akşam üstü Ayça ablam aradı ve "Cansu iş cıkışı gelde, bişiler içelim, biz Taksim'de olucaz" dedi. Bende tamam dedim…Zaten nasıl sevmemiştim o iş yerini, hiç unutmuyorum.. Akşam oldu ben İstiklale gittim. Bizim bayanlar Fransiz sokağında sarap içiyorlarmış. Ben o tarafa yürürken, onlar kalkmış. Fransız sokağının başında karşılaştık. İlk defa Server ablamı orda gördüm. Nasıl biri olduğunu, o küçücük facebook fotosundan biliyordum az cok. Sonra tabi ben Ayça ablamı görmüş olmanın mutluluğuyla, bicir bicir konuşurken, Server ablada kuzeniyle beraber yürüyordu.. Bir yandan ben ona, o bana bakıyor, ikimizde bunu hissediyoruz:) O gece bişiler içtik beraberce, o bana takıldı bolca masada:) ben ona baktim:) o bana takıldı ben ona baktım:) Ve sonra sımsıcak bir sarılmayla ayrıldık, tekrar görüşmek üzere.. Aylardan Temmuz, yıl 2010. Server ablam daha sonra Isvicreye döndü ve bizim internet üzerinden yazışmalarımız başladı.. Ben onun o sakin ve naif, ayni zamanda sevgi ile bakan gözlerini çok sevmiştim o akşam o masada..Daha sonra beni, ilk yolladığı kart ile öyle mutlu etti ve şaşırttıki sevincimi görmeliydiniz..Ve bizim birbirimize her gittiğimiz yerden kart yollama serüvenimiz başladı. Ben zaten cok severim kart atmasını ve bunu almasını seven birinide buldum ya, allahım her gittigim yerden kart atıyorum Server ablama, nefis bişey bu:) çantamda pullarla gezer oldum, o derece.. Sonraları, Server ablanın kış ve yaz Istanbul tatillerinde o nereye gelirse gelsin, onu mutlaka gördüm ve hic kaçırmadım. Hatta Isvicreye onu ziyarete bile gittim, yaşadığı şehir Bern’e Münster'e aşık oldum... Zamanla ilerleyen arkadaşlığımız bir süre sonra abla kardeş ilişkisine döndü. Onun hep sakin ve her şeyi sakin sakin hic bıkmadan dinleyen ve sonra konuşan halleri gözümden hiç gitmez.. Kızacağı zaman hiç esirgemez ama sevdiği zamanda güzel sever. Serpil ablamla başlayan ve Server ablamla devam eden aile üyelerini bir bir tanıma hikayemde hepsi ile güzel arkadaşlıklar kurmuş olmam hepsini inanılmaz benimsemem ve sevmemde, aramizdaki o güzel köprünün, geçmişe dayanan ve bizim sonradan tekrar kurduğumuz dostluğun sağlamlığı yatıyor… Bir sorun, bir mutluluk, bir sıkıntı her ne paylaşacaksam paylaşayım, etrafımda beni canı gönülden dinleyen, abla abla olan ablalarımdan biri Server ablam..
Kısacasııı, o birrr cannn, o bir sıcak yürek, o bir şarap kadını, o bir enerjik insan, o bir ben ablayım naracısı:), o bir Münster gülü, o bir keyif insanı, o bir Ayça'nın Server'i, Cansu'nun Server ablası, Serpilin başının tacı, o bir çok sevilesi pamuk yürek, benim canımm..
Server ablacım,
Seni, sizi tanımamı sağlayan Ayça Ablama ❤
Bu güzel düzeni kuran annelerimize ❤
Bu bağları sağlamlaştıran bize ❤
Teşekkür ediyorum…
Iyiki varız…
Sevgimle hep,
Cansu
Server ablam………..❤❤
Ailenin üyeleri ile tanişmamda 2. sirada yer alır Server ablam. Ayça ablamın en can en has arkadaşlarından. Bir sene önce kardeşi Serpil ablam ile tanışmış, onunla güzel günler geçirmiştik İstanbulda. Ardından başlayan arkadaşlığımız Almanya-Türkiye arasındada devam etti. Facebook sağolsun, birbirimizi görüyor, mesajlar atiyor her Türkiye tatilinde bir araya geliyorduk. Hep gözüme çarpardı orda Server Y… Evet biliyorumki Server, Serpil ablamin ablası ama sadece ismine bakabiliyorum. İletişim kurmuyoruz, birbirimize dokunmuyoruz:)).. Ama Server ablayla daha tanışmadan hikayemizin başladığı yerde öyle güzel şeyler varki.. 2007 yılında Server, Serpil, Ayça ablam ve ufaklıkların Mudurnu dönüşü Ayça ablamın, "ben babamın asker arkadaşının yanına, Hendek'e uğramak istiyorum, onları tekrar görmek istiyorum" demesiyle başladı. Ayça abla, Server abla ve geniş kafile, Mudurnu dönüşü Hendeğe ugruyorlar, ve bizim evi buluyorlar. Onlar bizim eve gelmeden 2-3 saat önce ben çıkıyorum ve Istanbula dönüyorum. Istanbulda eve adım atıyorum ve canım babam beni arıyor, ve kızım bak burda tanışmanı istediğim biri var diyor ve telefonu Ayça ablama veriyor. Hikaye burada başlıyor. Ben onları tanımadan, Server ablam ve Serpil ablam benim doğduğum ve büyüdüğüm evi, annemi babami tanıyorlar. Hendek'le olan özel bağları ise orda büyümeleri ve annelerinin hala orada olması. 2007 yılında bu şekilde yollarımız kesişiyor, fakat biz 3 yıl sonra tanışıyoruz Server ablamla... Ve daha sonraki uzun sohpetlerimizde annelerimizin, aynı mahalleden genc kızlık arkadaşı olduğunu, hatta ve hatta benim teyzemle Server ablamın dayısının evli olduğunu anlıyoruz:) Ve aslında özetle biz KUZEN’İZ :) Konu hakkında bilgisi olmayanlara dip not olsun buda:))
Yıl 2010, aylardan Temmuz, sıcakmı sıcak bir Temmuz günü hemde. Ben bir Ar-Ge firmasında ilk iş olayımı tecrübe edicem. Taze yüksek mühendis edalarındayım. Biliyorumki, Ayça ablamın her yaz olan yoğun Almanya-Türkiye arkadaş kafilesinden Server gelicek İsranbula, her yaz duyarım bu ismi ve dediğim gibi, facebooktada bolca görürüm ama tanışmadım henüz. İş yerime gittim, ilk iş günüm, Ayça ablam arar beni, mümkün değil olayı atlaması, ama öğlen oldu hanfendiden ses yok iyimi:) Sonra ben kendisini aradım.. Ayça ablacım nasılsın, iyiyim sen nasılsın, bende iyiyim. Napiyosun? Ay Cansuu, işi astım, Server ile kahvaltı ediyoruz. Afiyet olsun Ayça ablacım. Sen napıyorsun canım? Ben napiyim Ayça abla, işe geldim işte, ilk günüm.. Telefonun ucunda bir çığlık... Tanrııııım, nasıl unuturum. Işte böyle:) Server diyince akan sular duruyor:) Bende anlayışlı biri olarak, önemli diil Ayça ablacım dedim, ama o Serveri ben görecemmm!!! :)) Sonra akşam üstü Ayça ablam aradı ve "Cansu iş cıkışı gelde, bişiler içelim, biz Taksim'de olucaz" dedi. Bende tamam dedim…Zaten nasıl sevmemiştim o iş yerini, hiç unutmuyorum.. Akşam oldu ben İstiklale gittim. Bizim bayanlar Fransiz sokağında sarap içiyorlarmış. Ben o tarafa yürürken, onlar kalkmış. Fransız sokağının başında karşılaştık. İlk defa Server ablamı orda gördüm. Nasıl biri olduğunu, o küçücük facebook fotosundan biliyordum az cok. Sonra tabi ben Ayça ablamı görmüş olmanın mutluluğuyla, bicir bicir konuşurken, Server ablada kuzeniyle beraber yürüyordu.. Bir yandan ben ona, o bana bakıyor, ikimizde bunu hissediyoruz:) O gece bişiler içtik beraberce, o bana takıldı bolca masada:) ben ona baktim:) o bana takıldı ben ona baktım:) Ve sonra sımsıcak bir sarılmayla ayrıldık, tekrar görüşmek üzere.. Aylardan Temmuz, yıl 2010. Server ablam daha sonra Isvicreye döndü ve bizim internet üzerinden yazışmalarımız başladı.. Ben onun o sakin ve naif, ayni zamanda sevgi ile bakan gözlerini çok sevmiştim o akşam o masada..Daha sonra beni, ilk yolladığı kart ile öyle mutlu etti ve şaşırttıki sevincimi görmeliydiniz..Ve bizim birbirimize her gittiğimiz yerden kart yollama serüvenimiz başladı. Ben zaten cok severim kart atmasını ve bunu almasını seven birinide buldum ya, allahım her gittigim yerden kart atıyorum Server ablama, nefis bişey bu:) çantamda pullarla gezer oldum, o derece.. Sonraları, Server ablanın kış ve yaz Istanbul tatillerinde o nereye gelirse gelsin, onu mutlaka gördüm ve hic kaçırmadım. Hatta Isvicreye onu ziyarete bile gittim, yaşadığı şehir Bern’e Münster'e aşık oldum... Zamanla ilerleyen arkadaşlığımız bir süre sonra abla kardeş ilişkisine döndü. Onun hep sakin ve her şeyi sakin sakin hic bıkmadan dinleyen ve sonra konuşan halleri gözümden hiç gitmez.. Kızacağı zaman hiç esirgemez ama sevdiği zamanda güzel sever. Serpil ablamla başlayan ve Server ablamla devam eden aile üyelerini bir bir tanıma hikayemde hepsi ile güzel arkadaşlıklar kurmuş olmam hepsini inanılmaz benimsemem ve sevmemde, aramizdaki o güzel köprünün, geçmişe dayanan ve bizim sonradan tekrar kurduğumuz dostluğun sağlamlığı yatıyor… Bir sorun, bir mutluluk, bir sıkıntı her ne paylaşacaksam paylaşayım, etrafımda beni canı gönülden dinleyen, abla abla olan ablalarımdan biri Server ablam..
Kısacasııı, o birrr cannn, o bir sıcak yürek, o bir şarap kadını, o bir enerjik insan, o bir ben ablayım naracısı:), o bir Münster gülü, o bir keyif insanı, o bir Ayça'nın Server'i, Cansu'nun Server ablası, Serpilin başının tacı, o bir çok sevilesi pamuk yürek, benim canımm..
Server ablacım,
Seni, sizi tanımamı sağlayan Ayça Ablama ❤
Bu güzel düzeni kuran annelerimize ❤
Bu bağları sağlamlaştıran bize ❤
Teşekkür ediyorum…
Iyiki varız…
Sevgimle hep,
Cansu
Sevgi dolu bir hikaye... Hayatların kesişmesi,tanımadığın insanların yollarının buluşması... Hayatında bir çok insanla tanışabilirsin,bir çoğu ile dostluklar kurmak istersin ama bazen bir şeyler hep eksik kalır! Uzaklıklar girer araya,ilgi alanları,mesleki nedenler ve dostluklar edilgenleşir. Kendiliğindenliğe bırakırsın. Yukarıda ki anlatımda bunun ayrımına varabiliyor,o içtenliği, yalın ve güzel bir türkçe ile kelimelere döküldüğünü hissediyorsun. Güzel ve içten olmuş,yazanın ellerine,yüreğine sağlık! Böyle içtenliği duymak,okumak hoş olmalı.. İnsanın içini ısıtan, insan ilişkilerinin ne kadar önemli olduğunu anlatan güzel bir yazıt... Kardeşim hakkında okuduklarım benimde içimi ısıttı... Bazen özlersin .... Öyle işte....
YanıtlaSilSenin yorumlarında en az yazılar kadar güzel;)
Sil