"Benden bu kadarrr" diyesim var...

Tası tarağı değil, şapkamı, güneş kremimi, terliğimi, ha birde i-phonumu alıp benden bu kadar, tatildeyim.. diyesim var.. 

Denizin icine kurulmuş masada buz gibi Efes içesim var.. 

Tekne turlarına katılıp, "danca kuduro" müzigi esliginde tempo tutup, tekneden aşağıya cumburlop atlayasım var...

Dolunayda, kumsalda sabahlayasım var..

Çiçekliköyde, kuş sesleriyle, kahvaltı yapasim var.. 

Turkuaz bir deniz kenarında taşevlerin panjurlarina yapışan rengarenk begonvil çiçeklerini göresim ve resimleyesim var.. 

Geceleri çekirge sesleri eşliğinde, TRT nağme dinleyerek türkçede zorluk çeken cocuklarımızla "tabu" oynayasım var..

Köşedeki topluluğu taksisine almayan taksiciye çatasım var...

2008 deki gibi Zeybil'la Antalya'dan Uşağa, frenleri tutmayan, klimasız ama camlari acik, antenine ancak dokunulduğunda  çeken bir radyoda türküler dinleyerek,  gözlemeci teyzelerle sohbet edip, yedigimiz şeylere sadece 5 TL adisyona, 10 TL birakip mutlu olan teyzeye el sallayarak, TR plakalı bir otomobille yollara uzayasım var..

Ege'nin bütün sahillerini gezesim var.. 

Sahilde ellerimde terlik, saçlarımı ucuşturarak ağır çekimde koşasım var..

(Hani ağır çekim yapar gibi yaparsında, ayaklar pat diye yere vurur ya, dengesiz ağır çekim, işte öyle şimarıkça)...

İstanbulasazım var.. ( TDK da bu kelime yoksa ben ekledim, derhal kayıtlara geçsin:) ) Ferikoyde, arkadaşımın terasında Mart'ı sesleri eşliğinde şarap içip, sohbet edesim var.. İstanbulu gezesim var.. Sevdiklerimi göresim var.. Görüp sarılasım var..  Sarılıp koklayasim var.. 

Tatile dair ne varsa yapasim var.. 

Bütün bunlar varda, tatile dair plan ve program yok.. Üstelik iki hafta kalmasına rağmen yok.. Nasil gidicez, nereye gidicez, ne yapacaz hiiiiç.. Gerçi hep böyle olmuştur bizim tatil planımız. Spontane.. 

Önünü göremeyen ben... Ve bu şapkanın altındaki beyinden geçenler...